Εμφιαλωμένο νερό Ζήρεια, Η περιοχή

Η φύση

Η ορεινή Κορινθία καθορίζεται φυσιογνωμικά από την οροσειρά της Ζήρειας που δεσπόζει , με την υψηλότερη κορυφή της  στα 2374μ. Σημείο αναφοράς του τοπίου είναι η κοιλάδα της Φλαμπουρίτσας που διαχωρίζει τον ορεινό όγκο σε Μικρή και Μεγάλη Ζήρεια, όπως ονομάζονται. Η ονομασία Κυλλήνη προέρχεται από τη φυσιογνωμία του εδάφους με τις πολλές κοιλότητες (κύλλους). Η δεύτερη και μάλλον πιο γνωστή ονομασία του βουνού, Ζήρεια, προέρχεται πιθανότατα από τη λέξη "ζήρι", που σημαίνει βελανίδι. Πρόκεται για ένα φυσικό τοπίο ιδιαίτερης ομορφιάς, όπου τα πυκνά και απάτητα δάση διακόπτονται μόνον από ρυάκια, ποταμούς και κατάφυτα οροπέδια. Η Στυμφαλία λίμνη και η τεχνητή λίμνη Δόξα αποτελούν ορόσημα του φυσικού τοπίου, αλλά και πηγές ζωής και υδροδότησης για την τοπική κοινωνία, ενώ ο πλούσιος υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής είναι που δίνει στη Ζήρεια το μοναδικής ποιότητας εμφιαλωμένο φυσικό μεταλλικό νερό.

Έλατα, μαυρόπευκα και βελανιδιές κυριαρχούν στα δάση, ενώ λουλούδια σπάνια όπως οι αγριομενεξέδες, ανεμώνες του βουνού και κίτρινοι και μωβ κρόκοι ντύνουν με χρώματα το τοπίο. Αξιοσημείωτες είναι οι σπάνιες ποικιλίες μανιταριών. Στην πανίδα εκτός από αλεπούδες, κουνάβια και λαγούς, ο χρυσαετός, το μεγαλύτερο και πιο σπάνιο είδος αετού που ζει στην Ελλάδα, και ο δενδροβάτραχος, πολύ σπάνιο είδους βατράχου που δεν αγαπά το νερό και προτιμά τη διαβίωση στα δέντρα, είναι τα δυο πιο σπάνια είδη της περιοχής.

Η ιστορία

Η περιοχή κατοικείται από τα πανάρχαια χρόνια και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον Ελληνισμό και τη μυθολογική του παράδοση. Σε σπηλιά της Κυλλήνης θέλει ο μύθος να γεννιέται ο Ερμής και να ανατρέφεται από τις Νύμφες. Χελύδορέα λέγεται μια κορυφή του βουνού, θυμίζοντας ότι ο Ερμής δημιούργησε τη λύρα που δώρισε στον θεό Απόλλωνα, χρησιμοποιώντας το καβούκι μιας χελώνας. Από τον ιταμό, ένα είδος κωνοφόρου, λέγεται ότι αντλούσε η Άρτεμις το δηλητήριο με το οποίο εμπότιζε τα βέλη του τόξου της. Στη Στυμφαλία λίμνη βρέθηκε ο Ηρακλής για να αντιμετωπίσει τις στυμφαλίδες όρνιθες και να υλοποιήσει έναν από τους άθλους του.

Η περιοχή κατοικείται από την αρχαιότητα, με σημαντικότερη τοποθεσία τον Φενεό, που όμως η ονομασία του ήταν θηλυκού γένους (η Φενεός). Στα μεσαιωνικά χρόνια η περιοχή γνώρισε σημαντική ανάπτυξη, την οποία διατήρησε και κατά τα χρόνια της τουρκοκρατίας, ενώ συμμετείχε καθοριστικά, προσφέροντας άνδρες και χρήματα, στην Επανάσταση του '21. Στην ελεύθερη πια Ελλάδα όλη η ευρύτερη περιοχή συνέχισε να ακμάζει και μάλιστα μετά τη δεκαετία του 1930, με επίκεντρο το Σαραντάπηχο, έλαβε διεθνή αναγνώριση ως παραθεριστικό κέντρο, ιδιαίτερα για ανθρώπους με προβλήματα υγείας, λόγω του εξαιρετικού μικροκλίματος. Αξίζει να αναφερθεί ότι μέχρι και το Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά από τα χωριά της Ζήρειας αριθμούσαν αρκετές χιλιάδες κατοίκων.

Η τραγωδία του πολέμου και στη συνέχεια του Εμφυλίου, που οδήγησαν στην αστυφυλία , οδήγησαν σε δραματική μείωση του πληθυσμού και συρρίκνωση της τοπικής ανάπτυξης. Η ανάκαμψη θα έρθει και πάλι από τη δεκαετία του '70, με την περιοχή να αναγνωρίζεται πλέον ως ένας απ' τους πλέον δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο. Το χιονοδρομικό κέντρο, τα φυσικά τοπία και οι υψηλού επιπέδου εγκαταστάσεις διαμονής και εστίασης, σε συνδυασμό με τις πολλές δυνατότητες για άθληση και δραστηριότητες στη φύση, έχουν καταστήσει την περιοχή ένα πρότυπο κέντρο ανάπτυξης, όπου ο άνθρωπος και το φυσικό περιβάλλον συνυπάρχουν αρμονικά.